Szukaj...

środa, 29 listopada 2017

Kawa z mlekiem... ?! 1

     Witajcie. Na pewno większość z Was rozpoczyna swój dzień od kawy. Jak dla mnie jeden z przyjemniejszych momentów dnia. Oczywiście ta poranna kawa, zazwyczaj pita w pośpiechu to zalana wodą kawa rozpuszczalna, opcjonalnie z dodatkiem mleka. Tymczasem do wyboru mamy tak dużą ilość kaw, iż dobrze czasem skosztować czegoś nowego. Dlatego dzisiaj przedstawiam pierwszą cześć artykułu o rodzajach kaw oraz ich krótką charakterystykę. W zamyśle miał to być jeden artykuł jednak, kiedy zaczęłam go pisać zaczął się rozrastać. Tyle ciekawych informacji chce Wam przekazać.  


      Zaczniemy od podstawy czyli klasyczne espresso, które stanowi bazę do większości napojów kawowych. Nazwa espresso doskonale odzwierciedla sposób przygotowania tej kawy - błyskawiczny, ekspresowy przepływ wody przez zmielone ziarna. Jednak nazwa espresso nie pochodzi stąd. Wzięła się od włoskiego przymiotnika espressivo co oznacza wyrazisty. Dobrze przyrządzone poznaje się po kremowej piance na powierzchni. Włosi pijają taką kawę z cukrem – z dość dużą ilością tego słodkiego dodatku. Klasyczne włoskie espresso należy serwować w niewielkich filiżankach (z porcelany lub porcelitu) o kształcie cylindra i pojemności ok. 50-70 ml. Dobrym zwyczajem jest podawanie do niego szklanki wody, która ma za zadanie oczyszczenie kubków smakowych przed skosztowaniem kawy. Na przestrzeni lat pojawiło się kilka wariacji kawy espresso: 
Ristretto - nazywane również "corto" to bardziej intensywna, mniejsza pojemnościowo kawa o objętości około 15 ml, 
Espresso lungo - to przedłużone espresso o zwiększonej objętości, 
Coretto espresso - "wzmocnione" dodatkiem alkoholu, zazwyczaj grappy, brandy lub whisky, 
Espresso doppio - to podwójne espresso, dwie porcje kawy podane w jednej nieco większej filiżance. 
Espresso Macchiato - porcja kawy espresso z niewielkim dodatkiem spienionego mleka. 
Con panna - espresso z porcją ubitej śmietanki. 
Americano - espresso z podwójną porcją wrzątku, raczej słaba w smaku. 

      Teraz czas na filiżankę Cappuccino. To niezwykle lubiany sposób przygotowywania kawy wymyślony przez mnichów zakonu kapucynów. Nazwa „cappuccino” pochodzi od koloru ich habitu, który jest brązowo-biały. Cappuccino jest napojem łagodnym, składającym się z równych części: naparu espresso, ciepłego mleka i mlecznej piany. Włosi pijają ten rodzaj kawy jedynie rano lub przed południem, do śniadania, wraz ze słodką przekąską. Nietaktem jest więc w tym kraju zamawianie cappuccino w porze popołudniowej lub wieczorem – takie zachowanie turystów wprawia bowiem Włochów w zdziwienie. Klasyczne cappucino pije się w porcelanowych lub porcelitowych filiżankach o lekko pękatym kształcie i większej pojemności – ok. 150-200 ml. Powierzchnię napoju często posypuje się cynamonem, kakao albo tartą czekoladą. Lżejszą odmianą cappuccino jest cappuccino chiaro (serwowane z dodatkiem większej ilości mleka), zaś mocniejszą- cappuccino scuro (z odrobiną mleka). Cappuccino freddo to odmiana na zimno – tę kawę serwuje się schłodzoną, zazwyczaj po wymieszaniu w shakerze z kawałkami lodu.       

       Następna kawa o której chcę wspomnieć to Latte Macchiato. Po włosku znaczy tyle co splamione mleko i ta nazwa doskonale pokazuje proporcje zachowane między kawą a mlekiem. To kawa bazująca na włoskim pomyśle, spopularyzowana przez Amerykanów, lubujących się w napojach podawanych w dużych ilościach. Latte macchiatto to bowiem spora porcja, składająca się z trzech warstw. Taka kawa – ze względu na dużą zawartość mleka – jest wyjątkowo łagodna. Przyrządza się ją zazwyczaj w następujący sposób: najpierw na dno naczynia wlewa się mleko, potem umieszcza na jego powierzchni pianę, a na końcu delikatnie wlewa gorące espresso. Przed podaniem powierzchnię napoju posypać można cynamonem lub tartą czekoladą, najlepiej gorzką. Latte macchiatto serwuje się w wyższych szklankach o pojemności ok. 250 ml– zazwyczaj z uszkiem. Do napoju podaje się łyżeczki na długim trzonku.

         Jedną z moich ulubionych jest kawa po irlandzku - espresso z dodatkiem whisky, brązowego cukru i bitej śmietany. Najbardziej znana historia, obrazująca jak powstał przepis na kawę po irlandzku pochodzi z lat 40, z portu lotniczego Shannon, położonego w zachodniej Irlandii. Pewnego zimowego wieczora samolot linii PanAm, lecący do USA, został zawrócony z powodu złych warunków pogodowych. Grupa Amerykanów musiała spędzić wieczór i noc na opustoszałym lotnisku. Jego dyrektor przygotował dla nich kawę, do której, dla rozgrzania, dolał trochę whiskey. Kiedy Amerykanie zapytali go, czy to brazylijska kawa odparł, że to „kawa po irlandzku”. Jeden z pasażerów był dziennikarzem, pracującym dla gazety i zawiózł przepis do domu, gdzie podzielił się nim z przyjacielem i właścicielem kawiarni Buena Vista, która jako pierwsza w USA wg historii zaczęła podawać taką kawę. Później przepis rozprzestrzenił się po świecie i dziś kawę po irlandzku można zamówić w co drugiej kawiarni. Kawy po irlandzku nie powinno się mieszać. Zaleca jego picie przez śmietanowy kożuszek. Dzięki temu będziecie cieszyli się świetnym smakiem kawy z alkoholem, a bita śmietana będzie tylko dodatkiem, który samoistnie i powoli będzie się z nim mieszał. A ponieważ zima zbliża się szybkim krokiem zachęcam do zapoznania się z przepisem na kawę po irlandzku. Zresztą straszny ze mnie zmarzluch i grzeje się na wszystkie możliwe sposoby, więc przygotuje dla Was w przyszłości wpis z rozgrzewającymi napojami na bazie kawy .
         W drugiej części zaproszę Was na m.in. frappe czy ciekawie brzmiącą flat white czyli „białą płaską”.

poniedziałek, 6 listopada 2017

Arabica vs Robusta

Na świecie istnieją tak naprawdę dwa rodzaje kaw Arabica i Robusta. Pokarzemy Wam dzisiaj czym różnią się te kawy i jak wspaniale się uzupełniają.  




ARABICA
Arabica jest kawą wymagającą i trudniejszą w uprawie. Plantacje muszą być położone na wysokości od około 1000 m to 2000 m nad poziomem morza. Ten rodzaj kawy wymaga gleb o niskim pH oraz ciepłego klimatu. Jej drzewka osiągają od 3 do 5 metrów. Łodyga jest prosta, równa z długimi cienkimi gałązkami. Arabica jest gatunkiem, którego udział w światowym rynku produkcji kawy wynosi 70% czyli zdominowała rynek, mimo że jej ziarna są droższe. Arabica jest słabsza niż Robusta, zawiera w sobie od 1 do 1.5% kofeiny. Jednak jeśli chodzi o paletę smaków i aromatów nie ma sobie równych. Znajdziemy tu delikatne, lekko cytrusowe w smaku odmian z Afryki, orzechowo-czekoladowe ziarna z Ameryki Południowej i Środkowej oraz ciężkawe i ziemiste arabici azjatyckie. 

ROBUSTA 
Robusta jest kawą łatwiejszą w uprawie. Stanowi ok 30 % światowych upraw kawy. Jej plantacje mogą być położone w bardziej przystępnych rejonach, na wysokości już od około 200 m nad poziomem morza. Drzewka Robusty osiągają wielkość od 7 do 13 metrów. Posiada więcej kofeiny niż Arabica – od 2 do 2.5%. Jest to kawa odporna na różne choroby, łatwiejsza w uprawie, a co za tym idzie – tańsza. Jednak Robusta nie ma tylu wspaniałych smaków i aromatów, które oferuje nam Arabica. Jest kawą gorzką, ziemistą i prostą jeśli chodzi o bukiet smakowy. 

Arabica daje nam wspaniałe smaki, posmaki i różne aromatyczne rewelacje. Robusta daje kawie moc. Poza tym gorzki i ziemisty smak Robusty jest nawet pożądany w kawach do espresso. Robustę używa się także do produkcji kaw rozpuszczalnych. 

Dzięki odpowiedniemu połączeniu tych dwóch rodzajów kaw otrzymuje wiele ciekawych mieszanek.